در ایران با توجه به شرایط اقلیمی مناسب و توانایی کاشت انواع میوه‌ها، پتانسیل‌های زیادی در باغداری وجود دارد اما درخصوص برخی میوه‌ها با مصرف بالای آب با توجه به خشکسالی‌های چند سال اخیر و حساسیت‌های برخی از میوه‌ها که موجب ورشکستگی بسیاری از باغداران در سال‌های اخیر شده است باغداران با مشکلات زیادی مواجه شده‌اند که در پی‌جایگزین مناسبی برای کشت خود برآمده‌اند. گزارش امروز تلاش می‌کند با معرفی میوه «کیوی فروت» به‌عنوان جایگزین مناسبی برای میوه‌های حساس با صرفه اقتصادی پایین، شما را با وضعیت کشت و سرمایه‌گذاری باغی در این میوه آشنا کند.
معرفی میوه‌ای جذاب
کیوی فروت بومی چین است ولی اصلاح آن در کشور نیوزیلند صورت گرفته و به سایر نقاط جهان گسترش یافته است. نخستین بار این میوه در سال ۱۳۶۳ تکثیر و توزیع نهال کیوی بین متقاضیان توسط بخش‌خصوصی آغاز شد و از سال ۱۳۶۶به‌منظور هماهنگی و افزایش کیفیت و کمیت میوه تولیدی تشکل‌هایی با عضویت باغداران کیوی تشکیل شد. محصول کیوی به‌تدریج از سال ۱۳۶۷ وارد بازارهای داخلی شد.
ارزش اقتصادی محصولی به نام کیوی
پرورش کیوی‌فروت از نظر اقتصادی یکی از مهم‌ترین صنایع کشاورزی جهان است. امروزه در کشورهای مختلف مانند نیوزیلند، آمریکا، ایتالیا، فرانسه و شیلی در سطح وسیع و به طریق صنعتی این میوه کشت می‌شود. اصلی‌ترین بخش سرمایه‌گذاری در احداث یک باغ کیوی تهیه و آماده کردن زمین و ایجاد تاسیسات لازم و احداث نهالستان است به علاوه هزینه‌های کارگری و نصب لوله‌های آبرسانی و استقرار قیم‌ها و داربست‌ها هم جزو هزینه‌های اولیه برای سرمایه‌گذار به حساب می‌آید.
محصول باغ کیوی از نظر اقتصادی تا ۲۵سال قابل بهره‌برداری است و به‌طور متوسط محصول سالانه آن در هکتار ۲۰ تن برآورد می‌شود. البته با در نظر گرفتن شرایط جوی و به‌کارگیری مدیریت صحیح و تکنولوژی فنی کشاورزی در بسیاری کشورهای پیشرفته محصول نهایی به ۶۰تن در هکتار هم رسیده است. در نهایت کارشناسان این بخش با توجه به آنچه گفته شد و هزینه نگهداری و سرمایه‌گذاری احداث باغ در مدت ۲۰سال سوددهی سرمایه در این رشته اقتصادی را بیش از ۵۰درصد برآورد کرده‌اند.
کیوی در مقایسه با سایر درختان نیمه گرمسیری با آفات و بیماری‌های کمتری مواجه بوده و خسارت زیادی از این نظر متحمل نمی‌شود. در چند سال اخیر که از ورود آن به ایران می‌گذرد تنها یک نوع شپشک‌نقره‌ای شبیه شپشک توت آن را مورد حمله قرار می‌دهد که به‌وسیله کفشدوزک در طبیعت پارازیته می‌شود. به علاوه در مقایسه با سایر میوه‌ها ضایعات بعد از برداشت میوه کیوی ناچیز است. درصورت رعایت کامل اصول داشت، برداشت، حملونقل، انبارداری و بازار رسانی، این ضایعات را حدود ۳درصد برآورد کرده‌اند. البته درکشور ایران به‌دلیل وجود سیستم حملونقل ضعیف و همچنین عدم رعایت کامل اصول انبارداری، ضایعات پس از برداشت این میوه ۳۳-۲۴ درصد اعلام شده است.
همچنین از آنجا که سرمایه اصلی یعنی تهیه و خرید زمین و باغ هنوز در اختیار سرمایه‌گذار است، بنابراین سود سالانه سایر خسارات و زیان‌های ناشی از بروز سرما یا در اثر وزش بادهای شدید و توفان‌های هولناک و با توجه به احتمال نابودی و تلف شدن محصول در حین حملونقل یا در اثر آفات انباری و سایر ضررهای پیش‌بینی نشده را می‌تواند بپوشاند و با محاسبه تمام معیارها و احتمالات مثبت و منفی پرورش کیوی‌فروت از سود سرشار و بدون ضرری برخوردار است.
تنها ۲۰درصد نیاز دنیا تامین می‌شود
به گزارش ایده و خلاقیت به نقل از فرصت امروز، ایران از لحاظ حجم تولید کیوی مقام چهارم جهان را دارد و در نیمکره شمالی در مقام دوم بعد از کشور ایتالیا قرار گرفته است. از نظر صادرات نیز ششمین کشور صادرکننده در جهان است. تقاضای مردم جهان برای خرید کیوی، سالانه ۴میلیون تن است، در صورتی که تولید آن در دنیا فقط ۸۰۰ هزار تن است، یعنی فقط به ۲۰درصد از تقاضای جهان پاسخ داده می‌شود، بنابراین هنوز امکان زیادی برای سرمایه‌گذاری در کشت و تولید کیوی وجود دارد.
کیوی از میوه‌های نیمه‌گرمسیری است که مقاومت آن به سرما بیش از مرکبات است و احتیاج به رطوبت و آب دارد همچنین به دمای ۱۰ درجه سانتیگراد زیر صفر مقاوم است. این درخت سالانه حدود ۵هزار مترمکعب آب در هکتار نیاز دارد. رشد جوانه‌ها از هشت درجه سانتیگراد بالای صفر شروع شده و این درخت تا ۴۰ درجه سانتیگراد را در تابستان تحمل می‌کند. کیوی در خاک‌های کاملا سبک با قابلیت نفوذپذیری مناسب به‌خوبی رشد می‌کند و به خاک‌های شنی هوموس‌دار نیاز دارد. با توجه به این توضیحات مناطق شمالی کشور مناطق مناسبی برای کشت این محصول به حساب می‌آید.
برای احداث باغ متراژ خاصی از زمین مدنظر نیست و در هرچند هکتاری که بخواهید می‌توانید شروع به کار کنید. تکثیر این درختان از طریق قلمه و فاصله درختان در شمال ایران ۵×۴ متر در روش صلیبی است و معمولا۵۰۰ درخت در هکتار کاشته می‌شود. درختان کیوی معمولا سه تا چهار سال بعد از کاشت در زمین اصلی میوه‌دهی خود را آغاز می‌کنند و در ۸تا۱۰ سالگی به باردهی کامل می‌رسند.
چند فرصت دیگر برای سرمایه‌گذاری
این میوه پس از برداشت باید هرچه زودتر به سردخانه منتقل شود. البته قبل از انتقال آن به سردخانه مقداری از حرارت میوه را با قرار دادن در آب و مواد ضدعفونی‌کننده کم می‌کنند. سپس میوه‌ها را برای درجه‌بندی و بسته‌بندی به منظور ورود به بازار داخلی و بازارهای خارجی براساس وزن و اندازه و کیفیت میوه منتقل می‌کنند. البته در این مرحله تمام میوه‌های نارس، لک‌زده، بدشکل و آفت زده باید توسط کارگران آموزش دیده جدا شوند، چراکه وجود یک عدد میوه پوسیده می‌تواند تمام محتوای جعبه را فاسد کند.
سرمایه‌گذاری در بخش تفکیک و بسته‌بندی و صادرات کیوی خود می‌تواند به‌عنوان یک کار مستقل در نظر گرفته شود که پس از برداشت انجام می‌شود و به دلیل اهمیت این میوه برای صادرات نیاز است تا توجه بیشتری به بخش بسته‌بندی و درجه‌بندی میوه صورت گیرد. در کشورهای دیگر با استفاده از جدا کنندهOrbital این کار به‌صورت ماشینی انجام می‌شود که میوه‌ها را از مقابل جریان شدید هوا عبورداده و برحسب اندازه و وزن تفکیک شده و روی نوارهای کرباسی یا پلاستیکی مختلف می‌افتند و از آنجا به‌داخل جعبه منتقل می‌شوند. به این ترتیب میوه‌های درجه یک تا درجه چهار از یکدیگر جدا می‌شوند و در بسته‌بندی‌های استاندارد با ذکر مشخصات قرار می‌گیرند. معمولا برای بسته‌بندی کیوی از جعبه‌های مقوایی یا چوبی به وزن ۳ تا ۱۰ کیلوگرم استفاده می‌شود. بهتر است بیش از دو ردیف میوه در یک جعبه قرار نگیرد تا موجب لهیدگی میوه‌های زیرین نشود.
در نهایت سرمایه‌گذاران توجه داشته باشند که میوه کیوی‌فروت را می‌توان علاوه بر مصرف خام، به‌صورت میوه خشک شده، یخ زده، آب میوه، در سالاد، شیرین‌ی پزی، بستنی و شکلات، مربا، مارمالاد، ژله، کمپوت و غیره نیز مصرف کرد. این میوه به علت دارا بودن آنزیم آکتینیدین نرم‌کننده خوبی برای گوشت بوده و طعم مطبوعی به آن می‌بخشد. درحال حاضر این میوه در کشور فقط به مصرف تازه‌خوری می‌رسد و صنایع تبدیلی کیوی‌فروت درکشور احداث نشده است. با توجه به اینکه حدود ۶۰درصد از میوه‌های تولیدی کشور ریز بوده و مقدار قابل توجهی از آن بدشکل، ضربه دیده است و قابل صدور یا ارائه به بازارهای داخلی نیست، بنابراین احداث واحدهای صنایع تبدیلی می‌تواند این نوع میوه‌ها را نیز قابل استفاده کرده و ارزش افزوده ایجاد کند.
